Στην τροχιά της η ιστορία της Πηγής της Ζωής περιστρέφεται γύρω από ένα αδιευκρίνιστης ειδικότητας επιστήμονα, λίγο πολύ όπως και στο Π 1998. Με αντίστοιχη τεράστιας έκτασης ψύχωση, να βρει τη θεραπεία για τον εγκεφαλικό όγκο που σκοτώνει την αγαπημένη του. Τα υπόλοιπα για παράλληλες αφηγήσεις και χιλιετίες αγάπης είναι μόνο η αρχή της σύγχυσης.Ταινία που να συνδυάζει τόσο ομορφα ενα πρωτότυπο σενάριο μαζί με πανέμορφες εικόνες και αρκετές έντονες στιγμές αυθεντικού σινεμά,υπο τους ήχους ενός αριστουργηματικού soundrack.Η μη γραμμικη εξιστόρηση των γεγονότων-αρχεγονων φιλοσοφικών ερωτημάτων που βασανίζουν τον ανθρωπο απο την στιγμη που περπάτησε στην γη, αλλά και η μυστηριακή ύπαρξη ενος διαχρονικού δεσμού μεταξύ των αρχετυπικών ανθρώπων-ηρώων της ταινίας,μεσα στην αέναη δινη του χρόνου, παντρεύεται αριστοργηματικά απο τον σκηνοθετη Darren Aronofsky, τόσο απο τα απαράμιλλης αισθητικής του πλάνα όσο και απο την προσωπική του άποψη όσο αφορά την κινηματογραφική του τεχνική ,οταν ειναι να μας αποτυπώσει τις στιγμές έντασης και συναισθήματος στο φιλμ.Αρωγός στην προσπάθεια του σκηνοθέτη οι εξαιρετικές ερμηνείες των Hugh Jackman και Rachel Weisz,αλλά και το συγκλονιστικό soundrack της ταινίας.Η ουτοπική αναζήτηση της αθανασίας ,η αιωνιότητα της αγάπης αλλά και το λυτρωτικό δέος του θανάτου που τολμηρά μας προτείνεται απο την ταινία ,δεν νομίζω να εχουν αποτυπωθεί ξανά με τετοια ποιητικότητα στην 7η Τεχνη.